………………………..
Βουκέντρες αιχμηρών ονείρων
σπάνε πτοημένα χαλινάρια ενδοιασμών,
τσακίζουν υνιά, σπάθες, σταβάρια.
Ασύμμετρ’ η πορεία
στα ιδρωμένα χώματα,
δίνη ονειρική
ν’ απογειώνονται τ’ αρότρου τα φτερά
σ’ αγεώργητες παροικίες,
ουρανοτοπιές αποκόσμιες.
Κι οι ασυγκίνητοι απ’ την τρελή διαβουκόληση
με πληγωμένες απ’ όνειρα τις χερολάβες του μόχθου
στηλώνουν το μάτι στην αρώσιμη γη
ν’ ανασυντάξουν θραύσματα,
να ευθυγραμμίσουν ξανά το αύριο
στ’ αυλάκι της αλετροπόδας.
……………………..
Leave a Reply